Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012



«Ενα λίτρο τηγανόλαδο μπορεί να μολύνει ένα εκατομμύριο λίτρα νερού», ανέφερε μήνυμα στο Διαδίκτυο και προκάλεσε αναστάτωση. Δικαίως, αφού η είδηση είναι αληθινή. Αυτό που δεν ξέραμε οι περισσότεροι είναι πως πλέον υπάρχει σύστημα ανακύκλωσης των χρησιμοποιημένων μαγειρικών λαδιών και στην Ελλάδα, το οποίο τα μετατρέπει σε βιοντίζελ! Και βρίσκεται κάπου κοντά σας!
Eίναι πραγματικότητα. Μπορούμε πλέον να ανακυκλώσουμε το τηγανόλαδό μας, και μάλιστα όχι μόνο πηγαίνοντάς το στα προκαθορισμένα σημεία που θα βρείτε παρακάτω, αλλά μπορεί να γίνει και σε επίπεδο πολυκατοικίας, όπως μας διαβεβαίωσε ο κ. Γιάννης Γεράκης, πρόεδρος της εταιρείας Revive, η οποία συλλέγει χρησιμοποιημένο μαγειρικό λάδι και από ιδιώτες.

Με ένα τηλεφώνημα η εταιρεία εγκαθιστά δωρεάν δοχείο ανακύκλωσης στην πολυκατοικία σας, το οποίο και ανανεώνει κάθε φορά που αυτό γεμίζει! Στην Ελλάδα επιχειρηματικά ο χώρος ανακύκλωσης χρησιμοποιημένων μαγερικών ελαίως είναι ακόμα μικρός αλλά αναπτυσσόμενος. Οι δυο πιο δραστήριες εταιρίες είναι η Revive και η Σέλας Ανακύκλωση (210 5238209) που συλλέγει μόνο από επιχειρήσεις.
Γιατί το ανακυκλώνουμε
Για να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο, πρέπει πρώτα να διευκρινίσουμε ότι δεν μιλάμε για το λάδι που βάζουμε στην κατσαρόλα ή στη σαλάτα, γιατί αυτό είναι αναμεμειγμένο με άλλα υλικά και συνήθως καταναλώνεται. Το ενδιαφέρον μας μονοπωλεί το γνωστό τηγανόλαδο επειδή, όταν καίγεται, αλλάζει η μοριακή δομή του και μετατρέπεται σε εξαιρετικά ρυπογόνο στοιχείο γεμάτο «τρανς» λιπαρά. Οταν ένα λίτρο τηγανόλαδο μπει στο νερό, απλώνεται σε ένα εκατομμύριο λίτρα νερού οπότε κάθε οργανισμός που θα πιει από αυτό θα «εμπλουτίσει» με χρησιμοποιημένο λάδι την τροφή του. Ετσι τα «τρανς» λιπαρά εισβάλλουν στη διατροφική αλυσίδα προκαλώντας καρκινοπάθειες.

Το πρόβλημα ξεκινάει από την κουζίνα του σπιτιού ή του καταστήματος και τη συνήθεια να αδειάζουμε το τηγανισμένο λάδι στο νεροχύτη και από εκεί να οδηγείται είτε στη θάλασσα μολύνοντάς την, είτε στους βιολογικούς καθαρισμούς προκαλώντας προβλήματα. Διότι, αν δεν προηγείται λιποσυλλέκτης και το λάδι μπει κατ' ευθείαν στον βιολογικό καθαρισμό, σκοτώνονται τα ένζυμα που καθαρίζουν το νερό και πολλαπλασιάζεται το κόστος λειτουργίας του συστήματος. Ομως, αυτή είναι μία μόνο πτυχή του προβλήματος της ανεξέλεγκτης διάθεσης του μαγειρικού λαδιού.
Οταν πετάμε το λάδι στα κοινά απορρίμματα μέσα σε μπουκαλάκια, οδηγείται στις χωματερές, βοηθάει στις αναφλέξεις και τροφοδοτεί τις φωτιές που ανάβουν σε αυτές, ενώ αναμειγνύεται με τα υπόλοιπα στραγγίσματα και καταλήγει στους υπόγειους υδροφορείς. Εκεί καταλήγει και από τις ταβέρνες, που φροντίζουν να το «ξεφορτωθούν» σ' ένα λάκκο - η περιφέρεια υποφέρει από αυτή την πρακτική. Πριν όμως ρίξουμε την αποκλειστική ευθύνη στους πολίτες, ας θυμηθούμε ότι η Πολιτεία θέσπισε τον σχετικό νόμο στο τέλος του 2005, οπότε οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο ξεκίνησαν δειλά - δειλά το 2006. Μέχρι τότε η διάθεση στην πίσω αυλή και στη χωματερή ήταν... μονόδρομος.

Από το τηγάνι στον κινητήρα
Σήμερα όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει και η ανακύκλωση είναι πραγματικότητα. Η Revive μπορεί να αναλάβει τη συλλογή από τα δοχεία που τοποθετούνται σε χώρους εστίασης στις πολυκατοικίες, σε σούπερ μάρκετ και αλλού. Μετά, το λάδι οδηγείται στις αποθήκες της εταιρείας στον Ασπρόπυργο. Από εκεί οι μεγαλύτερες ποσότητες εξάγονται και περίπου το ένα τρίτο πηγαίνει στην ΕΛΙΝ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ ώστε να γίνει επεξεργασία και να καταλήξει στα Ελληνικά Πετρέλαια, όπου αναμειγνύεται με το ντίζελ και δίνει το βιοντίζελ.

Από το 2006 μέχρι σήμερα μόνο η Revive έχει συλλέξει περίπου 2.500.000 λίτρα χρησιμοποιημένου μαγειρικού λαδιού. Γενικά, πάντως, είναι πολύ δύσκολο να μιλήσουμε για ακριβές ποσοστό του τηγανόλαδου στο συνολικό βιοντίζελ που παράγεται στη χώρα. Το υπουργείο Ανάπτυξης αναφέρει ότι η ποσότητα-στόχος για το 2008 ήταν 123.000 χιλιόλιτρα αυτούσιου βιοντίζελ, αλλά δεν διευκρινίζει το ποσοστό για τα φυτικά λάδια, τα ζωικά λίπη ή τα τηγανέλαια.
Ούτε το ποσοστό του βιοντίζελ που αναμειγνύεται με το πετρέλαιο κίνησης είναι γνωστό. «Κυμαίνεται μεταξύ του 2% και του 5%», μας είπε ο Γιώργος Καραβαλάκης, ερευνητής από το Εργαστήριο Τεχνολογίας Καυσίμων του ΕΜΠ, ενώ η Ε.Ε. έχει αναπροσαρμόσει τους στόχους της και φτάνει να δέχεται τη συμμετοχή αυτούσιου βιοντίζελ με ποσοστό 7% στο ντίζελ κίνησης.

Τα περιβαλλοντικά οφέλη από την ανάμειξη του ντίζελ με το βιοντίζελ αφορούν τη μείωση των αιωρούμενων σωματιδίων, του μονοξειδίου του άνθρακα και των υδρογονανθράκων, ενώ αυξάνονται κάπως τα οξείδια του αζώτου και το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύεται στην ατμόσφαιρα.
Που ανακυκλώνουμε τα χρησιμοποιημένα λάδια της κουζίνας μας
Η εταιρεία Revive προσφέρει δωρεάν ειδικό δοχείο για τη συλλογή των χρησιμοποιημένων μαγειρικών λαδιών σε κάθε πολυκατοικία που θα το ζητήσει στην Αθήνα, και σε κάθε κατάστημα εστίασης σε όλη την Ελλάδα. Κάνετε ένα τηλέφωνο στην εταιρεία (στο 210-21.16.524), ζητάτε το δοχείο και, όταν γεμίσει, καλείτε πάλι για να το αντικαταστήσει.
Στην Αθήνα υπάρχουν δοχεία όπου μπορείτε να αδειάσετε το μπουκάλι με το τηγανόλαδο σας. Το σύστημα έχει ξεκινήσει τέσσερις μήνες και ανάλογα με την προσφορά θα επεκταθεί και σε άλλες πόλεις.
Τα σημεία είναι τα εξής:
A/B MEGA, Λ. Βουλιαγμένης 43, Ελληνικό
A/B MEGA, 20ό χλμ. Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας
2ο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, Κ. Αγωνιστών 2, Μαρούσι
1ο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, Λ. Κηφισίας 184 (Άλσος Συγγρού)
1ο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, Λ. Ειρήνης 32, Πεύκη
4ο Σύστημα Προσκόπων Νέας Σμύρνης, Δωδεκανήσου 53
3ο Σύστημα Αμαρουσίου, Λ. Κηφισίας 184
2ο Σώμα Αλος, Βαρβάκειο, Πεύκη
3ο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων Αθήνας, Κ. Πατήσια
1o Σώμα Μελισσίων
Θεραπευτική κοινότητα Νόστος, Σαλαμίνα
Θεραπευτική κοινότητα «Παρέμβαση»
1ο Σώμα Αμαρουσίου, Μαραθωνομάχων & Βυζαντίου
1ο Σύστημα Δασοπροσκόπων Πεντέλης, Αγ. Τιμόθεου 1
(από την εφημερίδα "Καθημερινή")


 Physics: Τα κατακάθια του καφέ προσφέρουν μια νέα πηγή καυσίμων βιο-diesel

2. Εφαρμοσμένη ΦυσικήΕρευνητές στη Νεβάδα αναφέρουν ότι τα κατακάθια του καφέ μπορούν αποτελέσουν μια οικονομική, άφθονη και περιβαλλοντολογικά φιλική πηγή καυσίμων βιο-diesel κατάλληλη για αυτοκίνητα και φορτηγά.

Σ' αυτή τη νέα μελέτη οι Mano Misra, Susanta Mohapatra και Narasimharao Kondamudi σημειώνουν ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ευρύτερη χρήση των καυσίμων βιο-diesel είναι η έλλειψη χαμηλού κόστους και υψηλής ποιότητας πηγή ή στοκ, για την παραγωγή αυτής της νέας πηγής ενέργειας. Τα κατακάθια του χρησιμοποιημένου καφέ περιέχουν 11-20 % πετρέλαιο κατά βάρος. Αυτό είναι περίπου όσο και των παραδοσιακών βιο-diesel καυσίμων όπως η ελαιοκράμβη, το φοινικέλαιο ή η σόγια.

Οι καλλιεργητές παράγουν περισσότερο απο 16 δις λίβρες (λίβρα~ 453γρ) καφέ σ’όλο τον κόσμο κάθε χρόνο. Τα υπολείμματα του καφέ από την παραγωγή του espresso, cappuccino κλπ, συχνά καταλήγουν στα σκουπίδια ή βρίσκουν χρήση ως λίπασμα. Οι επιστήμονες ωστόσο εκτιμούν οτί μπορούν να προσθέσουν 340 εκ. γαλόνια βιο-diesel στην παγκόσμια παραγωγή.

Για να το επαληθεύσουν, οι επιστήμονες συγκέντρωσαν υπολλείματα καφέ από τις καφετέριες μιας πολυεθνικής αλυσίδας και απομώνωσαν το έλαιο. Μετά χρησιμοποίησαν μια φθήνή διαδικασία για να μετατρέψουν το 100% του λαδιού αυτού σε βιο-diesel.

Το καύσιμο που προέκυψε - που μυρίζει σαν java - είχε το σημαντικό πλεονέκτημα ότι είναι πιό σταθερό από τα παραδοσιακά βιο-diesel χάρη στα υψηλής αντιοξειδωτικής δράσης συστατικά του καφέ. Τα στερεά που προέκυψαν από τη διαδικασία μπορούν να μετατραπούν σε αιθανόλη ή να χρησιμοποιηθούν ως κοπρόχωμα, όπως σημειώνει η δημοσίευση. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η συγκεκριμένη διαδικασία θα μπορούσε να αποφέρει κέρδη ύψους μεγαλύτερου των 8 εκ $ το χρόνο μόνο στις ΗΠΑ. Σχεδιάζουν να αναπτύξουν μια δοκιμαστική εγκατάσταση για να παράγουν και να ελέγχουν τα πειραματικά καύσιμα τους επόμενους έξι με οχτώ μήνες.

Τα καύσιμα βιο-diesel αποτελούν μια αναπτυσσόμενη αγορά. Οι εκτιμήσεις λένε ότι η ετήσια παγκόσμια παραγωγή βιο-diesel θα φτάσει στα 3 εκ γαλόνια το 2010. Τέτοια καύσιμα μπορούν να παραχθούν από σογιέλαιο, φοινικέλαιο, φυστικέλαιο και άλλα φυτικά έλαια, ζωικά λίπη ή ακόμη και μαγειρικό λάδι από ανακυκλωμένο λάδι τηγανίσματος σε εστιατόρια. Το βιο-diesel μπορεί επίσης να προστεθεί σε κανονικό diesel καύσιμο. Μπορεί ακόμη να χρησιμοποιθεί και από μόνο του ως εναλλακτικό καύσιμο diesel μηαχανών.

PIC: Τα υπολείμματα καφέ, λένε οι ερευνητές, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βιοκαύσιμο. (Credit: Narasimharao Kondamudi, University of Nevada-Reno)

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

ΦΟΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

-Μεταλλαγμενα-




Γενετικά Τροποποιημένα Φρούτα και 

Λαχανικα

Γενετικά Τροποποιημένα 
Καρπούζια


Ο κύκλος των 
μεταλλαγμένων



1850...ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΝΔΙΑΝΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΕΡΑΚΙΑ ΤΗΣ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ




Επιστολή-απάντηση του Ινδιάνου αρχηγού Σητλ προς τα γεράκια της Ουάσιγκτον, όταν τους ζητήθηκε να πουλήσουν τη γη τους στους λευκούς… (έτος 1854).

"Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν, ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας. O Μεγάλος Αρχηγός μας στέλνει επίσης λόγια φιλίας και καλής διάθεσης. Εκτιμούμε αυτή την ευγένεια γιατί ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ λίγο τη φιλία μας.

Θα σκεφτούμε την προσφορά σας γιατί ξέρουμε ότι, αν δεν το κάνουμε, ο λευκός άνθρωπος θα έρθει με το πύρινα όπλα του και θα πάρει τη γη μας. Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ' αυτά που του λέει ο Άρχοντας Σήτλ με την ίδια βεβαιότητα που οι λευκοί αδελφοί μας μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στην αλλαγή των εποχών.

Τα λόγια μου είναι αμετάβλητα όπως τ' αστέρια. Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης; Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα ούτε του φέγγους του νερού. Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Το λέμε εγκαίρως από την αρχή.

Πρέπει να ξέρετε ότι κάθε σωματίδιο της γης είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε λαμπερό φύλλο, κάθε αμμουδιά, κάθε ομίχλη στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε έντομο με το βούισμα του είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου. Ο χυμός που τρέχει μέσα στα δένδρα περιέχει τις μνήμες του ανθρώπου με το ερυθρό δέρμα. Οι πεθαμένοι του λευκού ανθρώπου λησμονούν τη γενέτειρά τους όταν πάνε να περπατήσουν στ' άστρα. Οι δικοί μας πεθαμένοι ποτέ δεν ξεχνούν αυτήν την όμορφη γη, γιατί η μητέρα του ανθρώπου έχει ερυθρό δέρμα.

Είμαστε ένα τμήμα της γης και αυτή είναι τμήμα του εαυτού μας. Τα μυρωδάτα άνθη είναι αδέλφια μας. Το ελάφι, το άλογο και ο μεγαλοπρεπής αετός είναι αδέλφια μας. Οι βουνίσιες κορυφές, οι χυμοί των λιβαδιών, η ζεστασιά του σώματος του μικρού αλόγου και ο άνθρωπος - όλα αυτά - ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Τα ποτάμια είναι αδέλφια μας, αυτά σβήνουν τη δίψα μας. Τα ποτάμια κουβαλούν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας.

Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε και να διδάσκετε στα παιδιά σας ότι τα ποτάμια είναι δικά μας αδέλφια και αδέλφια δικά σας. Θα πρέπει από κει και πέρα να φροντίζετε τα ποτάμια τόσο καλά όσο κι' έναν αδελφό σας. Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει το δικό μας τρόπο ζωής. Το ίδιο του κάνει ένα κομμάτι γης ή ένα άλλο, γιατί αυτός είναι ένας ξένος που έρχεται τη νύχτα για να βγάλει από τη γη ό,τι χρειάζεται.

Η γη δεν είναι αδελφός του αλλά εχθρός του. Αφού την κατακτήσει, την εγκαταλείπει και συνεχίζει το δρόμο του. Αφήνει πίσω του τους τάφους των γονιών του χωρίς να τον πειράζει. Αρπάζει τη γη από τα παιδιά της χωρίς να τον πειράζει. Ξεχνάει τον τάφο του πατέρα του και τα δικαιώματα των παιδιών του. Mεταχειρίζεται τη μητέρα του τη γη, τον αδελφό του τον ουρανό, σαν να είναι πράγματα που μπορεί κανείς ν' αγοράσει, να ληστέψει και να πουλήσει, σαν να είναι πρόβατα και γυάλινες χάντρες. Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και θ' αφήσει πίσω του μόνο έρημο. Δεν το καταλαβαίνω. Ο δικός μας τρόπος του Είναι, είναι διαφορετικός από τον δικό σας. Δεν υπάρχει καμιά ήρεμη περιοχή στις πόλεις του λευκού ανθρώπου, κανένα μέρος που να μπορεί ν' ακουστεί η ανάπτυξη των φύλλων της άνοιξης ή το τρίψιμο των φτερών ενός εντόμου.

Αλλά ίσως να είναι έτσι επειδή εγώ είμαι ένας αγριάνθρωπος και δεν μπορώ να καταλάβω τα πράγματα. Ο θόρυβος της πόλης φαίνεται ότι βρίζει τ' αυτιά. Και τι ζωή είναι αυτή, όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί ν' ακούσει την μοναχική κραυγή του ερωδιού ή τη νυχτερινή συνομιλία των βατράχων γύρω από το πηγάδι;

Εμείς οι Ινδιάνοι προτιμάμε τον απαλό ήχο του ανέμου που χαϊδεύει την επιφάνεια της λίμνης και τη μυρουδιά του ανέμου που καθάρισε η βροχή του μεσημεριού ή αρωμάτισε το άρωμα των πεύκων. Ο αέρας είναι κάτι το πολύτιμο για τον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα, γιατί όλα τα πράγματα μοιράζονται την ίδια πνοή: το ζώο, το δέντρο και ο άνθρωπος.

Ο λευκός άνθρωπος μπορεί να μην αισθάνεται τον αέρα που αναπνέει. Όπως ο άνθρωπος που αγωνιά πολλές μέρες, γίνεται αναίσθητος στη δυσωδία. Αλλά αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε ότι ο αέρας είναι πολύτιμος για μας. Ότι ο αέρας μοιράζεται το πνεύμα του μ' όλη τη ζωή που συντηρεί. Κι' αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να την διατηρείτε αμόλυντη και ιερή σαν τόπο όπου ακόμα και ο λευκός άνθρωπος μπορεί να πάει για ν' απολαύσει τον γλυκαμένο από τα άνθη της πεδιάδας άνεμο.

Θα πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά σας αυτά που εμείς έχουμε διδάξει στα δικά μας: ότι η γη είναι η μητέρα μας. Όλα όσα επηρεάζουν τη γη επηρεάζουν και τα παιδιά της γης. Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν τον εαυτό τους. Δεν ύφανε ο άνθρωπος το δίχτυ της ζωής: είναι μόνο μία κλωστή του. Όλα όσα θα κάνει κανείς στο δίχτυ θα τα κάνει στον εαυτό του. Όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια.

Ακόμα και ο λευκός άνθρωπος, που ο Θεός του περπατάει και συζητάει μαζί του - σαν φίλος με φίλο - δεν μπορεί να είναι έξω από την κοινή μοίρα. Ίσως να είμαστε, παρόλα αυτά, αδέλφια. Ξέρουμε κάτι που ο λευκός άνθρωπος θα το ανακαλύψει κάποια μέρα: ότι ο Θεός μας είναι και Θεός του.

Τώρα σκέπτεστε, ίσως, ότι είστε ιδιοκτήτες της γης μας, αλλά δεν μπορείτε να είστε. Αυτός είναι ο Θεός της ανθρωπότητας και το Έλεος του είναι ίδιο και για τον ερυθρόδερμο και για τον λευκό. Αυτή η γη είναι πολύτιμη γι' Αυτόν και το να την βλάψει κανείς σημαίνει ότι υποτιμά πολύ τον Δημιουργό της. Οι λευκοί άνθρωποι θα περάσουν, ίσως και πριν από τις άλλες φυλές. Αν μολύνετε το κρεβάτι σας, θα πεθάνετε κάποια νύχτα πνιγμένοι στα δικά σας απορρίμματα. Αλλά ακόμα και την τελευταία ώρα θα φωτιστείτε με την ιδέα ότι ο Θεός σας έφερε σ' αυτή τη γη και σας έδωσε την κυριαρχία πάνω της και πάνω στον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα για κάποιο ειδικό σκοπό.

Τέτοιο πεπρωμένο είναι για μας μυστήριο, γιατί δεν ξέρουμε τι θα γίνει όταν θα έχουν εξολοθρευτεί όλοι οι βούβαλοι, όταν θα έχουν δαμαστεί όλα τα άγρια άλογα, όταν οι πιο μυστικές γωνιές των δασών θα μυρίζουν άνθρωπο και όταν η θέα προς τους πράσινους λόφους θα εμποδίζεται από ένα πλήθος από σύρματα που μιλάνε. Πού είναι το πυκνό δάσος; Εξαφανίστηκε. Πού είναι ο αετός; Εξαφανίστηκε!

Έτσι τελειώνει η ζωή και αρχίζει η επιβίωση......"


Μεταλλαγμενα- Green Peace Δραση















/media/231F-1C2C/Project 1/Tα πιο σημαντικά/Chernobyl Disaster_ Before + After the Explosion.mp4



Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Ανακοίνωση της ΕΕΑΕ για τις φήμες περί ραδιενεργού ρύπανσης του νερού

Ανακοίνωση της ΕΕΑΕ για τις φήμες περί ραδιενεργού ρύπανσης του νερού

Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε.) ανακοινώνει ότι τα τελευταία χρόνια διενεργεί μετρήσεις σε συστηματική βάση στο σύστημα αποθήκευσης και διανομής πόσιμου νερού της Αθήνας, από τις οποίες δεν έχει προκύψει ποτέ ένδειξη ρύπανσης από ραδιενεργές ουσίες.

Με αφορμή την ανεύθυνη διάδοση φημών περί ρύπανσης του πόσιμου νερού της πρωτεύουσας με πλουτώνιο, η Ε.Ε.Α.Ε. διενήργησε επιπρόσθετες μετρήσεις σε δείγματα νερών. Από τις μετρήσεις αυτές δεν προέκυψε καμία ένδειξη ραδιενεργού ρύπανσης του νερού με πλουτώνιο ή με οποιαδήποτε άλλη ραδιενεργή ουσία.

Επομένως, οι φήμες σχετικά με ραδιενεργή ρύπανση του δικτύου ύδρευσης της Αθήνας είναι ανυπόστατες.

Από το Γραφείο Διεθνών και Δημοσίων Σχέσεων της Ε.Ε.Α.Ε.

http://www.eeae.gr/gr/index.php?fvar=html/president/_ana_nero


Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012


ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΑΡΧΕΓΟΝΩΝ ΔΑΣΩΝ


Δάση παλιά, δάση αιώνων, που αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν με καθόλου ή ελάχιστη ανθρώπινη επέμβαση. Δάση τα οποία αποτελούν παγκόσμια κληρονομιά και ευθύνη για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Τα αρχέγονα δάση του πλανήτη παρουσιάζουν πολύ μεγάλη ποικιλία. Περιλαμβάνουν αρκτικά, εύκρατα και τροπικά δάση, κωνοφόρα και πλατύφυλλα δένδρα, δάση βροχής, μανγκρόβια βλάστηση... Επηρεάζουν το κλίμα της γης, ελέγχοντας τις βροχοπτώσεις και την εξάτμιση. Συμβάλλουν στη σταθεροποίηση του κλίματος αποθηκεύοντας τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που, υπό άλλες συνθήκες, θα επιδείνωνε τις κλιματικές αλλαγές.

Τα αρχέγονα δάση προσφέρουν καταφύγιο σε εκατομμύρια ανθρώπους των οποίων η επιβίωση εξαρτάται άμεσα από αυτά. Σε αυτά τα δάση συναντάμε τα 2/3 των ζώων και των φυτών που ζουν στην ξηρά.
Δυστυχώς, αυτός ο μοναδικός πλούτος απειλείται με οριστική εξαφάνιση. Ήδη, περισότεροι από 87 διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν εξαφανιστεί για πάντα από τα δάση της Βραζιλίας, ενώ μέσα στα επόμενα 10-20 χρόνια αναμένεται η εξαφάνιση μερικών χιλιάδων ειδών ζώων και φυτών.

Σε ολόκληρο τον πλανήτη έχουν απομείνει περί τα 13,5 δισεκατομμύρια στρέμματα αρχέγονων δασών που παραμένουν ανέπαφα από μεγάλης κλίμακας ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Αν και η έκταση αυτή μοιάζει τεράστια (είναι μεγαλύτερη από την Κίνα ή δυο φορές μεγαλύτερη από την Αυστραλία ) δεν είναι παρά το 1/5 της αρχικής έκτασης των αρχέγονων δασών.

Από το Ηνωμένο Βασίλειο ως τη Μοζαμβίκη και από το Ελ Σαλβαδόρ μέχρι την Ελλάδα, 59 χώρες έχασαν όλα τα μεγάλα αρχέγονα παρθένα δάση που διέθεταν. Ο ρυθμός με τον οποίο εξαφανίζονται τα αρχέγονα δάση έχει αυξηθεί δραματικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Από το 1950, το 20% των αρχέγονων δασών έχει αποψιλωθεί, ενώ στις μέρες μας περί τα 100 εκατομμύρια στρέμματα αρχέγονων δασών αποψιλώνονται ή υποβαθμίζονται κάθε χρόνο. Με άλλα λόγια, κάθε δυο δευτερόλεπτα χάνεται δάσος έκτασης ίσης με ένα γήπεδο ποδοσφαίρου! Τα αρχέγονα δάση βροχής, στην Ινδονησία και την Κεντρική Αφρική, μπορούν να εξαφανιστούν μέσα σε λίγες δεκαετίες αν συνεχιστεί ο ίδιος ρυθμός καταστροφής.

Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι ο πλανήτης αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο "κύμα" εξαφανίσεων από την εποχή των δεινοσαύρων. Εκτιμάται ότι το 24% των θηλαστικών, το 12% των πουλιών και περίπου το 14% των φυτών απειλούνται με εξαφάνιση. Στις περισσότερες περιπτώσεις η απειλή προέρχεται από την καταστροφή των οικοσυστημάτων και κυρίως από την καταστροφή των αρχέγονων δασών.
Η καταστροφή κοστίζει

Ήδη, από τη Συνδιάσκεψη του Ρίο φάνηκαν τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια. Το ποσό των χρημάτων που δεσμεύτηκε για την προστασία όλων των δασών ήταν πολύ μικρό. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Greenpeace απαιτούνται τουλάχιστον 15 δισ. δολλάρια ετησίως, για την επόμενη δεκαετία, για την εφαρμογή μέτρων και περιορισμών που μπορούν να εγγυηθούν τη σωτηρία των αρχέγονων δασών που έχουν απομείνει.

Αυτό που, μεταξύ των άλλων, έχει υποτιμηθεί μέχρι σήμερα είναι το οικονομικό κόστος της παράνομης υλοτομίας. Έτσι, μόνο στις Φιλιππίνες, η παράνομη υλοτομία κοστίζει στην κυβέρνηση 1,8 δισ. δολλάρια κάθε χρόνο, κυρίως από την απώλεια φόρων. Στην περίπτωση της Βραζιλίας το αντίστοιχο ποσό ανέρχεται σε 1,2 δισ. δολλάρια κάθε χρόνο, ενώ στην Ινδονησία το ποσό αυτό φτάνει τα 3,5 δισ. δολλάρια. Σε πολλές περιπτώσεις η παράνομη υλοτομία ξεπερνά το 50%.

Εκτός από τις απώλειες φόρων όμως υπάρχει και το οικονομικό κόστος των φυσικών καταστροφών που προκαλούνται από την απώλεια των δασών. Η κυβέρνηση της Κίνας δαπανά πάνω από 1 δισ. δολλάρια ετησίως για την εφαρμογή απαγορεύσεων στην υλοτομία σε περιοχές που υποφέρουν από καταστροφικές πλημμύρες λόγω της αποδάσωσης. Οι απαγορεύσεις που επέβαλε η κυβέρνηση της Κίνας οδήγησαν σε μείωση κατά 75% της παραγωγής ξυλείας στις περιοχές αυτές, με άμεσες συνέπειες στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας.

Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που τα περιβαλλοντικά εγκλήματα συνοδεύονται και από εγκλήματα εναντίον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ολόκληρων φυλών που έχουν ξεκληριστεί ή εκδιωχθεί από τις περιοχές που ζούσαν για εκατοντάδες χρόνια επειδή κάποιοι αποφάσισαν να τις αποψιλώσουν. Δεν είναι λίγοι οι πολιτισμοί που χάθηκαν για πάντα μαζί με τα αρχέγονα δάση. Μερικές φορές όμως, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα και επικίνδυνα: η καταστροφή των δασών σχετίζεται άμεσα ή ακόμα πυροδοτεί τοπικές συγκρούσεις θέτοντας σε κίνδυνο την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή, με πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα αυτό της Λιβερίας.

Οι λύσεις

Η Greenpeace ζητά από τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών των Ηνωμένων Εθνών να προχωρήσουν στα απαραίτητα βήματα για τη σωτηρία των αρχέγονων δασών του πλανήτη. Για να γίνει αυτό απαιτούνται μέτρα, κανονισμοί και χρήματα.

Παρά τις διακηρύξεις και τις δηλωμένες καλές προθέσεις, τα στοιχεία είναι αμίληκτα

Τα μισά από τα δάση του Καμερούν έχουν ήδη χαθεί. Το ίδιο συνέβη και στο 35% των δασών της Γκαμπόν, ενώ η Ινδονησία έχασε το 72% της αρχικής δασοκάλυψης. Στη διάρκεια της διακυβέρνησης Σουχάρτο (32 χρόνια ) η Ινδονησία απώλεσε δάση έκτασης ίσης με αυτή της Ολλανδίας και της Γερμανίας μαζί!

* Η κατασκευή δρόμου, με επιδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε προστατευόμενη περιοχή του Καμερούν, η οποία ανήκει στην Παγκόσμια Κληρονομιά των Ηνωμένων Εθνών (Dja reserve ), οδήγησε σε ταχύτατη υποβάθμιση της περιοχής, σε μεγάλης κλίμακας υλοτόμηση και σε εξόντωση των πληθυσμών του γορίλα και του ελέφαντα που ζούσαν εκεί.
* Σύμφωνα με πρόσφατη μετέτη του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση και της παγκόσμιας Τράπεζας, μόνο το 3% των προστατευόμενων περιοχών της Ρωσίας τυγχάνουν ικανοποιητικής προστασίας.
* Η αφθονία φτηνής παράνομης τροπικής ξυλείας στη διεθνή αγορά οδηγεί σε κατάρρευση κάθε σοβαρή προσπάθεια που καταβάλλεται για την εμπορία πιστοποιημένης ξυλείας (που προέρχεται από ελεγχόμενες περιοχές υπό καθεστώς προστασίας και διαχείρισης ).
* Η παράνομη υλοτομία αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση στην περίπτωση του δάσους του Αμαζονίου. Σύμφωνα με στοιχεία της κυβέρνησης της Βραζιλίας, το 80% της διακινούμενης ξυλείας είναι προϊόν παράνομης υλοτομίας. Τα αντίστοιχα ποσοστά ανέρχονται σε 73% στην Ινδονησία, 70% στη Γκαμπόν, 50% στο Καμερούν κλπ.
* Ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνυ Μπλαίρ δήλωσε (Μάρτιος 2000 ) ότι "η κυβέρνηση θα αγοράζει αποκλειστικά ξυλεία η οποία έχει κοπεί νόμιμα και υπό αυστηρό καθεστώς διαχείρισης". Σήμερα η Αγγλία παραμένει στην Ευρώπη ο μεγαλύτερος εισαγωγέας τροπικής ξυλείας από τη Βραζιλία όπου το 80% της υλοτομίας είναι παράνομο.
* Οι ετήσιες οικονομικές ενισχύσεις οι οποίες συμβάλλουν στην υπερεκμετάλλευση και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και των δασών, σε όλο τον κόσμο, κυμαίνονται μεταξύ 950 - 1.450 δισ. δολλαρίων. Τα αντίστοιχα ποσά που δίνονται για την καταπολέμηση της αποδάσωσης και την προστασία της βιοποικιλότητας ανέρχονται σε 1.450 εκατομμύρια δολλάρια (ή ποσοστό 0,01% των χρημάτων που χρησιμοποιούνται για την καταστροφή και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος ).
* Εκτός των άλλων όμως, η καταστροφή των αρχέγονων δασών πυροδοτεί τοπικές συγκρούσεις.

Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στο "κόστος" της προστασίας των αρχέγονων δασών αλλά στην απουσία πολιτικής βούλησης για την στροφή των κρατικών επιδοτήσεων προς την κατεύθυνση της διατήρησης και της προστασίας αντί της καταστροφής.

Ανέστης Ζαριφές,Παναγιώτης Βελώνης

Πηγές:
http://www.pcw.gr/blogs/index.php?blog=170&cat=592
http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=5044
 

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Υδατινοι Ποροι


Υδάτινοι πόροι

Φαινομενικά είναι άφθονο και υπάρχει παντού. Στην πραγματικότητα όμως, το νερό είναι ένας περιορισμένος φυσικός πόρος. Μόνο το 2,5% των παγκόσμιων αποθεμάτων είναι γλυκό, και το περισσότερο από αυτό βρίσκεται εγκλωβισμένο στους παγετώνες και στο υπέδαφος. Τελικά, το νερό που είναι πραγματικά διαθέσιμο στον άνθρωπο είναι ελάχιστο (μόλις 1%). Δεν είναι επομένως τυχαίο, που η λειψυδρία αποτελεί σημαντικό κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα για πολλές χώρες - ακόμα και αιτία πολέμων.
Αλλά και σε διεθνές επίπεδο τα νούμερα είναι ανησυχητικά:

  • 1 στους 6 ανθρώπους δεν έχει πρόσβαση σε νερό
  • 4500 παιδιά πεθαίνουν την ημέρα από ασθένειες που προκαλούνται από μολυσμένο νερό
  • Σε 30 χρόνια, λόγω αύξησης του πληθυσμού, άλλα 2,1 δις ανθρώπων υπολογίζεται ότι θα αντιμετωπίσουν προβλήματα ανεπάρκειας νερού.
  • Το 54% του νερού της γης έχει εκτραπεί από τη φυσική του ροή με αποτέλεσμα το νερό που βρίσκεται σε δεξαμενές και ταμιευτήρες να είναι 3-6 φορές περισσότερο από το ελεύθερο νερό.




Υδάτινοι πόροι στο Ναύπλιο


Η κατάσταση στην Ελλάδα
Η Ελλάδα είναι μια μάλλον πλούσια σε νερό μεσογειακή χώρα. Το έντονο ανάγλυφο, οι πολλές και σχετικά μικρές λεκάνες απορροής, η άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων σε συνδυασμό με τη συγκέντρωση του πληθυσμού και των κυριότερων δραστηριοτήτων (μεγάλες πόλεις, γεωργία, τουρισμός) στα ξηρότερα μέρη της χώρας, προκαλούν τελικά προβλήματα διαθεσιμότητας και κάνουν δύσκολη τη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι το 20% των επιφανειακών νερών της χώρας είναι εισαγόμενο, αφού τα μεγαλύτερα ποτάμια φτάνουν στην Ελλάδα από γειτονικές χώρες.
Όσον αφορά τις χρήσεις του νερού στη χώρα μας, η γεωργία καταναλώνει το 87%, τα νοικοκυριά (αστική χρήση) και ο τουρισμός το 10% και η βιομηχανία το 3%. Οι υψηλές αρδευτικές ανάγκες, ο τουρισμός που αυξάνεται την ξηρή καλοκαιρινή περίοδο, και οι οικιακές ανάγκες ασκούν σημαντική πίεση στα αποθέματα γλυκού νερού.
Σε πολλές περιπτώσεις αναγνωρίζεται ότι το πρόβλημα προκύπτει από την κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων και την κακή αξιολόγηση των αναγκών, και όχι από την πραγματική του ανεπάρκεια. Ο εκσυγχρονισμός των δικτύων άρδευσης, ώστε να μειωθούν οι σημερινές απαράδεκτες απώλειες που φτάνουν ως και το 50%, η επιλογή των βέλτιστων μεθόδων άρδευσης ανά καλλιέργεια, αλλά τελικά και η σωστή επιλογή των καλλιεργειών ανάλογα με την περιοχή και το υδατικό δυναμικό της είναι τα πλέον προφανή μέτρα ώστε να γίνει ορθολογική διαχείριση του νερού από τη γεωργία. Αλλά και η εξοικονόμηση ενέργειας στην οικιακή χρήση μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην επίλυση του προβλήματος, αν αναλογιστεί κανείς τον πληθυσμό της Αττικής (μιας σχετικά άνυδρης περιοχής) ή τον πολλαπλασιασμό του πληθυσμού στα νησιά, λόγω τουρισμού το καλοκαίρι (το 2006 για τις ανάγκες των άνυδρων νησιών των Δωδεκανήσων χρειάστηκε η μεταφορά 655.311 κυβικών νερού).
.


                                                                           ( Πηγή WWF- Περιβαλλοντική Πολιτική)

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012