Λιώσιμο των πάγων

Λιώσιμο των πάγων

Υπάρχει τον τελευταίο καιρό μεγάλη ανησυχία με την υπερθέρμανση του πλανήτη, με κύρια ανησυχία το λιώσιμο των πάγων. Αν λιώσουν οι πάγοι, τι θα μπορούσε δηλαδή να συμβεί; Απλά, η απόλυτη καταστροφή! Το πως δημιουργείτε η υπερθέρμανση του πλανήτη, είναι πάνω κάτω γνωστό και δεν θα ασχοληθούμε με το συγκεκριμένο στο άρθρο αυτό.
Η μεγαλύτερη ποσότητα πάγου βρίσκεται στην Ανταρκτική. Η επιφάνεια της Ανταρκτικής, καλύπτεται από πάγο πάχους περίπου 2 χιλιομέτρων! Πάχους έτσι; Φανταστείτε!
 Το λιώσιμο ενός μεγάλου κομματιού πάγου έκτασης 150 κυβικών μιλίων μπορεί να ανεβάσει το επίπεδο της στάθμης των θαλασσών από ένα χιλιοστόμετρο, η οποία έχει αυξηθεί κατά 3 χιλιοστόμετρα τα τελευταία χρόνια .Το λιώσιμο ενός μεγάλου κομματιού πάγου έκτασης 150 κυβικών μιλίων μπορεί να ανεβάσει το επίπεδο της στάθμης των θαλασσών από ένα χιλιοστόμετροΑν λοιπόν όλος αυτός ο χοντρός πάγος που καλύπτει τεράστεια επιφάνεια, λιώσει, τότε οι ωκεανοί, θα ”φουσκώσουν” και θα φτάσουν σε μόνιμο ύψος 61 μέτρων!!
Βέβαια η μέση θερμοκρασία στην Ανταρκτική είναι -37 βαθμοί κελσίου, οπότε αυτό είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί (να λιώσουν όλοι οι πάγοι). Το πιο πιθανό σενάριο λοιπόν, είναι κάποια κομμάτια πάγων να λιώνουν σταδιακά.


Τι θα συμβεί αν λιώσουν οι πάγοι;

Ας επανέλθουμε όμως στο τι θα συμβεί αν λιώσουν οι πάγοι! Αρχικά, λόγω της υπερύψωσης των ωκεανών, αντιλαμβάνεστε ότι ολόκληρες παραλιακές πόλεις, ή ακόμα και χώρες, θα πνιγούν! Επίσης, χώρες - πόλεις που δεν πνίγηκαν, λόγω της νέας τάξης πραγμάτων, θα ”βομβαρδιστούν” με τεράστειο όγκο κουνουπιών, κλπ, εντελώς δυσανάλογων με τα σημερινά δεδομένα. Έτσι μεταδοτικές ασθένειες όπως η μαλαίρια, θα μεταδίδονται αστραπιαία. Πολλά χωράφια και φάρμες θα ”πνιγούν” επίσης.
Πολλοί αγρότες θα μεταφερθούν σε πιο υψηλά - βραχώδη χωράφια, με αποτέλεσμα να μην παράγει ο καθένας τους τις ίδιες ποσότητες με παλιά.

Όλο αυτό, θα έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρή έλλειψη τροφής, μιας και η παραγωγή θα είναι δυσανάλογη σε σχέση με την κατανάλωση. Ακόμα χειρότερα, θα υπάρξη μεγάλη ακρίβεια στα τρόφιμα(εξαιρετικά μειωμένη προσφορά, εξαιρετικά αυξημένη ζήτηση), σε ακραίο σημείο, που μόνο λίγοι θα μπορούν πλέον να αγοράσουν τροφή! Σε συνδυασμό με αυτό, θα χαθούν(λόγω έλλειψης τροφής) ή και θα πνιγούν εκατομμύρια ζώα, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο το πιο πάνω σενάριο.

Βέβαια ας αναφέρουμε το εξής:
Όταν το νερό είναι παγωμένο, έχει μεγαλύτερο όγκο. Όταν λιώσει, έχει μικρότερο όγκο.
Τότε πώς θα γίνει αυτό;Πολύ απλά, μεγάλο μέρος των πάγων δεν βρίσκονται μέσα στη θάλασσα (παρόλο που σε ένα παγόβουνο το μεγαλύτερο μέρος του βρίσκεται μέσα στη θάλασσα), αλλά βρίσκεται να το πούμε έτσι, στη στεριά - πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας - όχι μέσα. Έτσι, αναλογικά, με το λιώσιμο, αυτοί οι πάγοι θα μπουν μέσα στη θάλασσα υγροποιημένοι μεν, αλλά θα ”αυξήσουν” τον όγκο της θάλασσας δε, λόγω της μεγάλης ποσότητάς τους.

Το λιώσιμο των πάγων προκαλεί αύξηση της θερμοκρασίας!


Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι είχε υποτιμηθεί ως τώρα το ειδικό βάρος ενός φυσικού μηχανισμού, που επιδεινώνει την κλιματική αλλαγή με το πέρασμα του χρόνου. Πρόκειται για τη διαχρονική μείωση της ηλιακής ακτινοβολίας που αντανακλάται πίσω στο διάστημα, καθώς οι πάγοι και τα χιόνια του πλανήτη μας σταδιακά λιώνουν, με συνέπεια η λευκή επιφάνεια της Γης να συρρικνώνεται και έτσι η ικανότητα αντανάκλασης να μειώνεται.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον βοηθό καθηγητή του Τμήματος Επιστημών της Ατμόσφαιρας, των Ωκεανών και του Διαστήματος του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν Μαρκ Φλάνερ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό γεωπεπιστημών «Nature Geoscience», σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, μελέτησαν δεδομένα δορυφόρων για την παγοκάλυψη και την χιονοκάλυψη στο Βόρειο Ημισφαίριο (Αρκτική θάλασσα, Γροιλανδία, παγετώνες κ.α.), καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι, μεταξύ των ετών 1979 - 2008, όλο και λιγότερη ηλιακή ενέργεια ακτινοβολείται πίσω στο διάστημα.

Όσο οι πάγοι και τα χιόνια λιώνουν στο Βορρά, τόσο αποκαλύπτεται το νερό ή το έδαφος από κάτω τους, τα οποία όμως και τα δύο είναι αρκετά πιο σκούρα, με συνέπεια να απορροφάται όλο και περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία, αντί να αντανακλάται στον ουρανό. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, οι πάγοι και τα χιόνια του βορείου ημισφαιρίου αντανακλούν τώρα πίσω στην ατμόσφαιρα κατά μέσο όρο ηλιακή ενέργεια περίπου 3,3 βατ ανά τετραγωνικό μέτρο, ποσότητα μειωμένη κατά 0,45 βατ ανά τετραγωνικό μέτρο σε σχέση με το τέλος της δεκαετίας του ΄70.

Η μελέτη επίσης υπολόγισε ότι κάθε άνοδος της θερμοκρασίας κατά ένα βαθμό Κελσίου σημαίνει ότι μια μείωση της ηλιακής ενέργειας που αντανακλάται από το βόρειο ημισφαίριο, της τάξης των 0,1 έως 1,1 βατ ανά τετραγωνικό μέτρο. Η μέση θερμοκρασία του βορείου ημισφαιρίου έχει αυξηθεί κατά περίπου 0,75 βαθμούς στις τρεις τελευταίες δεκαετίες. Η μελέτη δεν ασχολήθηκε με το νότιο ημισφαίριο (Ανταρκτική), όπου υπάρχει πολύ περισσότερος πάγος, η μέση θερμοκρασία είναι αρκετά χαμηλότερη και υπάρχουν λιγότερα σημάδια κλιματικής αλλαγής.

Ο Φλάνερ επεσήμανε ότι η μείωση στην αντανακλώμενη ηλιακή ενέργεια (με τη συνακόλουθη μικρότερη επίδραση στην μείωση της θερμοκρασίας) είναι μεγαλύτερη από αυτήν που έχουν ενσωματώσει ως τώρα τα κύρια κλιματολογικά μοντέλα, πράγμα που σημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή υποτιμάται σε ένα βαθμό. Όπως είπε, «η κρυόσφαιρα (οι περιοχές πάγου και χιονιού στη Γη) αντιδρά πιο ευαίσθητα και επίσης επιδρά περισσότερο στην κλιματική αλλαγή, από ό,τι νομίζαμε».

Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο πλανήτης απορροφά ηλιακή ενέργεια κατά μέσο όρο με ετήσιο ρυθμό περίπου 240 βατ ανά τετραγωνικό μέτρο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η Γη θα ήταν πιο σκούρα και θα απορροφούσε άλλα 3,3 βατ, χωρίς την κρυόσφαιρα του βορείου ημισφαιρίου.

Πολλές προηγούμενες επιστημονικές έρευνες προβλέπουν ότι οι πάγοι στην Αρκτική θάλασσα θα εξαφανίζονται πλέον τα καλοκαίρια μέχρι το τέλος του αιώνα μας, όμως ο Φλάνερ δήλωσε ότι είναι αδύνατο να εξαχθούν συμπεράσματα από τη νέα μελέτη σχετικά με τον ρυθμό με τον οποίο θα λιώνουν οι πάγοι στο μέλλον. «Υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν το κλίμα…και αυτός (σ.σ. η αντανάκλαση της ηλιακής ακτινοβολίας) είναι μόνο ένας από αυτούς», όπως ανέφερε.

Για παράδειγμα, ένας άλλος παράγων είναι αν θα υπάρχουν περισσότερα σύννεφα σε ένα μελλοντικό θερμότερο πλανήτη, καθώς οι λευκές κορυφές των νεφών αντανακλούν περισσότερο ηλιακό φως πίσω στο διάστημα. Από την άλλη, παραμένει άγνωστο πόσο θα αυξηθούν οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα, οι οποίοι παγιδεύουν θερμότητα, επιτείνοντας έτσι το φαινόμενο του θερμοκηπίου, το οποίο πρωτίστως προκαλείται από το διοξείδιο του άνθρακα.