ΤΟ ΛΙΩΣΙΜΟ ΤΩΝ ΠΑΓΩΝ
ΤΟ ΛΙΩΣΙΜΟ ΤΩΝ ΠΑΓΩΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΧΙΟΝΙ
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μία κινεζοαμερικανική ομάδα
ερευνητών υπό τον επιστήμονα Ζίπινγκ Λιού από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας
Τζώρτζια στην Ατλάντα συγκρίνοντας τη θερμοκρασία και την ατμοσφαιρική πίεση
στην επιφάνεια της γης και της θάλασσας, καθώς και την ένταση των βροχοπτώσεων
και χιονοπτώσεων της περιόδου από το 1979 έως το 2010.
Μέχρι σήμερα η
χαρακτηριστική ένδειξη της υπερθέρμανσης του πλανήτη ήταν το λιώσιμο των πάγων
στην Αρκτική και οι ειδικοί συνέδεαν τους βαρείς χειμώνες με το φαινόμενο Ελ
Νίνιο, το οποίο θεωρείται υπεύθυνο για την εμφάνιση ακραίων καιρικών
φαινομένων.
ΟΙ ΚΡΥΕΣ, ΥΓΡΕΣ ΑΕΡΙΕΣ ΜΑΖΕΣ ΥΠΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΙΟΝΙ
Τα αποτελέσματα των
ερευνών έδειξαν ότι το 30% των πάγων που λιώνουν κάθε φορά στην Αρκτική
συνδέεται άμεσα με την ένταση των χιονοπτώσεων στο βόρειο ημισφαίριο του
πλανήτη. Αυτό σημαίνει για τη βόρεια Αμερική λ.χ. ότι αν λιώσει ένα τετρ.χλμ.
αρκτικού πάγου θα χιονίσει κατά 3-12% περισσότερο. Το ίδιο ισχύει, σύμφωνα με
τους ερευνητές και για την Ευρώπη και την ανατολική Ασία.
Αυτό το φαινόμενο
εξηγείται από τους επιστήμονες ως εξής: Ο πάγος αντανακλά το ηλιακό φως πολύ
περισσότερο από ό,τι το νερό. Έτσι με το λιώσιμο των πάγων τα ανώτερα επίπεδα
των θαλάσσιων υδάτων θερμαίνονται κατά περίπου 5 βαθμούς Κελσίου, γεγονός που
οδηγεί με τη σειρά του σε ακόμη γρηγορότερο λιώσιμο των πάγων. Επίσης
εξατμίζεται περισσότερο νερό σε σχέση με το παρελθόν, με αποτέλεσμα να
αυξάνεται η υγρασία του αέρα.
Αυτές οι κρύες και
υγρές αέριες μάζες μεταφέρονται από την Αρκτική νοτιότερα, στις ηπείρους και
προκαλούν ισχυρότατες χιονοπτώσεις στο βόρειο ημισφαίριο της γης. Τη μεταφορά
αυτών των αερίων μαζών νοτιότερα επιτρέπει η βαθμιαία εξασθένηση των δυτικών
ανέμων, η οποία είναι άλλο ένα αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής.
Εξαίρεση αποτελούν οι
βορειοανατολικές περιοχές του Καναδά και η Γροιλανδία, καθώς εκεί επικρατούν οι
θερμότερες αέριες μάζες από την περιοχή του βόρειου Ατλαντικού.
Οι ερευνητές θεωρούν
ότι μία ακριβέστερη καταγραφή των αλλαγών που προκλήθηκαν στους πάγους της Αρκτικής
σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, θα καθιστούσε εφικτές πιο έγκυρες προβλέψεις
των καιρικών συνθηκών.
ΤΟ ΛΙΩΣΙΜΟ ΤΩΝ ΠΑΓΩΝ ΤΗΣ ΑΡΚΤΙΚΗΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΒΑΡΕΙΣ ΧΕΙΜΩΝΕΣ ΣΤΟ
ΒΟΡΕΙΟ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΟ
Μια νέα έρευνα του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου
της Τζώρτζια συνδέει το λιώσιμο των πάγων της Αρκτικής με το κύμα ψύχους που
σαρώνει το Βόρειο Ημισφαίριο τα τελευταία χρόνια.
Από τη στιγμή που το επίπεδο των πάγων της Αρκτικής έφτασε
στο χαμηλότερο επίπεδό του το 2007, έχουν παρατηρηθεί αυξημένες χιονοπτώσεις σε
μεγάλες περιοχές των βόρειων Ηνωμένων Πολιτειών, της Βορειοδυτικής και
Κεντρικής Ευρώπης και της Βόρειας και Κεντρικής Κίνας.
Κατά τους χειμερινούς μήνες των περιόδων 2009-2010 και
2010-2011 καταγράφηκαν οι μεγαλύτερες χιονοπτώσεις στην ιστορία.
Όπως αναφέρει η Τζούντιθ Κέρι, πρόεδρος της Σχολής Επιστημών
της Γης και της Ατμόσφαιρας του Georgia Tech "τα ευρήματα δείχνουν πως η
απομείωση του στρώματος του πάγου στον Αρκτικό Ωκεανό συνδέεται με βαρείς
χειμώνες στο Βόρειο Ημισφαίριο".
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στις 27 Φεβρουαρίου στην ηλεκτρονική
έκδοση της επιθεώρησης Proceedings of the National Academy of Sciences.
Ερευνητές από το Georgia Tech, την Ακαδημία Επιστημών της
Κίνας και το Πανεπιστήμιο Κολούμπια συνέλεξαν δεδομένα παρατήρησης της περιόδου
1979-2010 και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μείωση των εαρινών πάγων της
Αρκτικής κατά 1 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα -μια έκταση όσο η Αίγυπτος-
συμπίπτει και συνδέεται με μεγαλύτερες του κανονικού χιονοπτώσεις.
Η ανάλυση αποκάλυψε δύο βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν
στις ασυνήθιστα υψηλές χιονοπτώσεις: αλλαγές στην ατμοσφαιρική κυκλοφορία και
μεταβολές στη σύσταση των υδρατμών, οι οποίες συνδέονται με την απομείωση του
πάγου της Αρκτικής, ιδιαίτερα κατά τους εαρινούς και θερινούς μήνες.
Οι μεταβολές αυτές ευνοούν τη μετακίνηση ψυχρών αερίων μαζών
σε νοτιότερα γεωγραφικά πλάτη.
ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΨΥΧΡΩΝ ΧΕΙΜΩΝΩΝ ΛΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΓΟΙ ΤΗΣ ΑΡΚΤΙΚΗΣ
Η υποχώρηση των
θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής συνδέεται άμεσα με τους ψυχρότερους, ασυνήθιστα
χιονισμένους χειμώνες των τελευταίων ετών στο Βόρειο Ημισφαίριο υποστηρίζουν σε
έκθεσή τους επιστήμονες, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of
the National Academy of Sciences.
Όπως υποστηρίζουν, οι
ακραίες καιρικές συνθήκες οφείλονται στις μεταβολές της ατμοσφαιρικής
κυκλοφορίας και στην αύξηση των υδρατμών, φαινόμενα που σχετίζονται με το
λιώσιμο των πάγων, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο.
Προκειμένου να
διαπιστώσουν εάν η θεωρία αυτή ισχύει, ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας
της Τζόρτζια εισήγαγαν σε κλιματικό μοντέλο του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου
Ατμοσφαιρικών Ερευνών στοιχεία για τις θερμοκρασίες των θαλάσσιων πάγων και της
επιφάνειας της θάλασσας στην Αρκτική.
Όπως υποστηρίζουν ότι
το λιώσιμο των πάγων συνδέεται με την αύξηση της χιονόπτωσης μέσω δύο
μηχανισμών.
Σύμφωνα με τις
αναλύσεις τους, η μεγάλη απώλεια θαλάσσιων πάγων μπορεί να μεταβάλει τον τρόπο,
με τον οποίο ο αέρας κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα, έτσι ώστε περισσότερες αέριες
μάζες από την Αρκτική να μετακινούνται όλο και νοτιότερα.
Παράλληλα, λιγότερος
πάγος σημαίνει περισσότερο νερό στον ωκεανό, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να
αυξάνονται οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα, οι οποίοι μπορούν να μετατραπούν σε
χιόνι.
«Η έρευνα μας δείχνει
ότι, εάν ο θαλάσσιος πάγος της Αρκτικής συνεχίσει να συρρικνώνεται, είναι
πιθανό να βλέπουμε περισσότερο χιόνι και ισχυρότερες χιονοθύελλες κατά τη
διάρκεια του χειμώνα», λέει ο ερευνητής του Georgia Tech Τζιπίνγκ Λιου.
Συνάδελφοί τους, όπως
ο Ντέιβιντ Ριντ από το Ινστιτούτο Διαστημικών Σπουδών Γκόνταρντ της NASA,
διαφωνεί.
Όπως λέει όμως, τα
περίπλοκα ατμοσφαιρικά συμβάντα σπάνια οφείλονται σε έναν και μόνο παράγοντα.
«Η ατμοσφαιρική δυναμική είναι τόσο ευμετάβλητη και οι βασικές εξισώσεις της
κίνησης στην εν λόγω χρονική περίοδο εμπεριέχουν τόση μεταβλητότητα που την
επόμενη φορά μπορεί να έχουμε τα ίδια δεδομένα, αλλά τα πάντα να είναι εντελώς
διαφορετικά», εξηγεί.
«Και φέτος ο πάγος
στην Αρκτική μειώθηκε, όμως για τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτός ο χειμώνας είναι
ένας από τους θερμότερους που έχουν καταγραφεί», επισημαίνει. «Και στην Ευρώπη,
ο ψυχρός άνεμος δεν ήρθε στην αρχή του χειμώνα, αλλά αργότερα», λέει ως
παράδειγμα
Οι επιστήμονες προβλέπουν
ότι με την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα
γίνουν συχνότερα. Η πρόκληση, κατά το Ριντ και όχι μόνο, είναι να μπορεί κανείς
να πει με βεβαιότητα εάν ένα συμβάν οφείλεται στην υπερθέρμανση ή στη φυσική
μεταβλητότητα του κλίματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου